Wie houdt er niet van een uitstapje naar het strand met het gezelschap van de hond? Of die wandeling nu bij een meer, rivier of oceaan plaatsvindt, een deel van het plezier is het vertrouwde gevoel van blote voeten die in het koude, natte zand duwen. Je hond kan het zand onder haar poten wel of niet opmerken. Sommige honden raken zo opgewonden op het strand dat ze lijken te stuiteren in plaats van te lopen.
De frisse zeelucht kan elke hond nieuw leven inblazen, en het lijkt alsof ze dagenlang kunnen blijven spelen. Het strand kan een geweldige plek zijn om te genieten van een middag met je hond, maar het brengt ook veiligheidsrisico’s met zich mee. Huisdiereigenaren moeten zich bewust zijn van de activiteiten van hun hond. Terwijl niemand zijn hond een bordje zand zal voeren, kan de hond het zand op het strand doorslikken zonder het te beseffen.
Wees op je hoede
Wanneer een hond zand eet, wordt het meestal in kleine hoeveelheden geconsumeerd. Het likken van een vuile poot kan bijvoorbeeld leiden tot het inslikken van een beetje zand. Het graven in het zand, vooral met de neus van een hond in de grond, kan ook leiden tot het inslikken van een beetje zand. Het grootste risico komt echter van honden die voorwerpen in het water apporteren. Gooi een touwspeeltje of een tennisbal, en een levendige retriever is in zijn glorie. De enthousiaste pup zal dat speeltje met schil-zachtheid opscheppen met een slokje zanderig water of een mondvol vast zand.
In het begin is er misschien geen probleem, maar de honden kunnen later de pijn voelen van het zand inslikken. Zand is zwaar en als het zich verdicht in de darmen kan het hele darmkanaal dichtslaan. Voedsel en water zullen niet worde doorgelaten naar de maag voor de spijsvertering, en de hond zal zeer snel tekenen van ziekte vertonen. Met of zonder braken zal de hond zich misselijk voelen. Je weet dat je pup zich ongemakkelijk voelt als hij of zij cirkels en kringen maakt, maar niet lekker kan gaan liggen.
Na het eten van zand kun je ook merken dat je hond lethargisch wordt en geen eetlust meer heeft. Hijgen, ingevallen ogen en droge neus en tandvlees zijn tekenen dat je hond uitgedroogd is. Je kunt ook een eenvoudige test uitvoeren om te zien of je hond vocht nodig heeft. Knijp gewoon een beetje in de losse huid en til deze voorzichtig van het lichaam van je hond af. Laat los en let op hoe snel de huid terugkeert naar zijn normale positie. De huid van een gezonde hond zal snel terugkaatsen, maar een hond die lijdt aan uitdroging reageert anders. De huid zal aan elkaar lijken te kleven en langzaam weer in de normale positie terugkeren.
Zoek hulp
Als je merkt dat je hond een van deze symptomen vertoont, raadpleeg dan onmiddellijk een dierenarts, zoals bijvoorbeeld deze dierenarts in Utrecht. Je hond heeft een paar diagnostische tests nodig om zijn gezondheidstoestand te bepalen, zoals röntgenfoto’s en bloedpanels. Je hond zal ook worden gestart met intraveneuze vochttherapie om de hydratatie te verbeteren en om zich voor te bereiden op een eventuele operatie.
Als er zand wordt ontdekt in de darm, zal de vloeistoftherapie helpen om te passeren wat er in de darm zit. De hond kan ook olie krijgen om het zand los te maken en het door te laten. Synthetische suiker kan helpen constipatie te verlichten, en in ernstige gevallen kan de dierenarts een operatie uitvoeren om een deel van het zand te verwijderen. Het kan een paar weken duren om al het zand door te geven, en de consumptie van zout in het water kan de situatie nog ingewikkelder maken. Je hond zal zich ongemakkelijk voelen bij het passeren van het zand, omdat de korreligheid van de stof onaangenaam is om te verdrijven.
Enige kennis is in dit geval een goede zaak. Hondenbezitters moeten hun honden op het strand goed in de gaten houden en ze uit de buurt van kattenbakken houden!